نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 567
و فرعون و مردمى كه پيش از او بودند و نيز مردم مُؤتفكَه گناهكار آمدند. (9) فرستاده پروردگارشان را نافرمانى كردند و خدا نيز آنان را به سختى فرو گرفت. (10) چون آب طغيان كرد، شما را به كشتى سوار كرديم. (11) تا آن را مايه اندرزتان گردانيم و گوش نگهدارنده اندرز آن را فرا گيرد. (12) چون يك بار در صور دميده شود، (13) و زمين و كوهها را برگيرند و يكباره در هم كوبند، (14) آن روز آن حادثه به وقوع پيوسته باشد. (15) و آسمان كه در آن روز سست شده است، بشكافد. (16) و فرشتگان در اطراف آسمان باشند. و در آن روز هشت تن از آنها عرش پروردگارت را بر فراز سرشان حمل مىكنند. (17) آن روز شما را پيش آورند و هيچ چيز شما نهان نماند. (18) اما هر كس كه نامه اعمالش را به دست راستش دهند، مىگويد: نامه مرا بگيريد و بخوانيد. (19) من يقين داشتم كه حساب خود را خواهم ديد. (20) پس او در يك زندگى پسنديده و خوش خواهد بود، (21) در بهشتى برين، (22) كه ميوههايش در دسترس باشد. (23) بخوريد و بياشاميد، گوارا باد شما را. اينها پاداش اعمالى است كه در ايام گذشته به جاى مىآوردهايد. (24) اما آن كس كه نامه اعمالش را به دست چپش دهند مىگويد: اى كاش نامه مرا به دست من نداده بودند، (25) و ندانسته بودم كه حساب من چيست، (26) اى كاش همان مرگ مىبود و بس، (27) دارايى من مرا سود نبخشيد، (28) قدرت من از دست من برفت. (29) بگيريدش، زنجيرش كنيد. (30) و به جهنمش بكشيد. (31) و او را با زنجيرى به درازاى هفتاد ذراع بكشيد. (32) زيرا به خداى بزرگ ايمان نداشت. (33) و به طعامدادن به مسكينان كسى را ترغيب نمىكرد. (34)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 567