نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 566
وحشت در چشمانشان پيداست، ذلت بر آنها چيره شده است. پيش از اين نيز آنها را در عين تندرستى به سجده فراخوانده بودند. (43) پس مرا با آنها كه اين سخن را تكذيب مىكنند واگذار تا اندكاندك، چنان كه درنيابند، فروگيريمشان. (44) و به آنها مهلت دهم. هر آينه مكر من مكرى استوار است. (45) يا از آنان مزدى طلبيدهاى و اكنون از اداى آن در رنجند؟ (46) يا علم غيب مىدانند و آنهايند كه مىنويسند؟ (47) در برابر فرمان پروردگارت صابر باش و چون صاحب ماهى مباش كه با دلى پراندوه ندا در داد. (48) اگر نعمت پروردگارش نبود، در عين بد حالى به صحرايى بىآب و گياه مىافتاد. (49) پس پروردگارش او را برگزيد و در زمره صالحانش آورد. (50) و كافران چون قرآن را شنيدند نزديك بود كه تو را با چشمان خود به سر درآورند و مىگويند كه او ديوانه است، (51) و حال آنكه قرآن براى جهانيان جز اندرزى نيست. (52) 69- سورة الحاقة به نام خداى بخشاينده مهربان آن روز بر حق. (1) چيست آن روز بر حق؟ (2) و چه دانى كه آن روز بر حق چيست؟ (3) قوم ثمود و عاد روز رستاخيز را دروغ انگاشتند. (4) اما قوم ثمود به آن بانگ سهمگين هلاك شدند. (5) و اما قوم عاد با وزش باد صُرصر به هلاكت رسيدند. (6) آن عذاب را هفت شب و هشت روز پى در پى بر آنان بگماشت. آن قوم را چون تنههاى پوسيده خرما مىديدى كه افتادهاند و مُردهاند. (7) آيا كسى را مىبينى كه از آنها بر جاى مانده باشد؟ (8)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 566