نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 570
پس سوگند به پروردگار مشرقها و مغربها كه ما تواناييم (40) كه به جاى آنها مردمى بهتر بياوريم و در اين كار ناتوان نيستيم. (41) پس بگذارشان تا به بيهودگى درآيند و به بازيچه، تا به آن روزى كه وعدهشان دادهايم برسند. (42) روزى كه شتابان از قبرها به درآيند، چنان كه گويى نزد بتان مىشتابند. (43) وحشت بر چشمانشان مستولى شده و به خوارى افتادهاند: اين است همان روزى كه آنها را وعده داده بودند. (44) 71- سورة نوح به نام خداى بخشاينده مهربان ما نوح را به سوى قومش فرستاديم كه: قوم خود را پيش از آنكه عذابى دردآور بر سرشان فرودآيد، بيم ده. (1) گفت: اى قوم من، من بيمدهندهاى روشنگرم، (2) خدا را بپرستيد، و از او بترسيد و از من اطاعت كنيد، (3) تا گناهانتان را بيامرزد، و شما را تا مدتى معين مهلت دهد؛ زيرا آن مدت خدايى چون به سر آيد- اگر بدانيد- ديگر به تأخير نيفتد. (4) گفت: اى پروردگار من، من قوم خود را شب و روز دعوت كردم، (5) و دعوت من جز به فرارشان نيفزود. (6) و من هر بار كه دعوتشان كردم تا تو آنها را بيامرزى، انگشتها در گوشهاى خود كردند و جامه در سر كشيدند و پاى فشردند و هر چه بيشتر سركشى كردند. (7) پس به آواز بلند دعوتشان كردم. (8) باز به آشكار گفتم و در نهان گفتم. (9) سپس گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهيد كه او آمرزنده است، (10)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 570