ترجمه قرآن - آيتى، عبد المحمد - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 577

پس شفاعت شفاعت‌كنندگان سودشان نبخشيد. (48)
چه شده است كه از اين پند اعراض مى‌كنند؟ (49)
مانند گورخران رميده (50)
كه از شير مى‌گريزند. (51)
بلكه هر يك از ايشان مى‌خواهد كه نامه‌هايى گشاده به او داده شود. (52)
آرى، كه از آخرت نمى‌ترسند. (53)
آرى، كه اين قرآن اندرزى است. (54)
هر كه خواهد، آن را بخواند. (55)
و پند نمى‌گيرند، مگر اينكه خدا خواهد. او شايان آن است كه از او بترسند. و او شايان آمرزيدن است. (56)
75- سورة القيامة
به نام خداى بخشاينده مهربان‌
قسم مى‌خورم به روز قيامت. (1)
و قسم مى‌خورم به نفس ملامتگر. (2)
آيا آدمى مى‌پندارد كه ما استخوانهايش را گرد نخواهيم آورد؟ (3)
آرى، ما قادر هستيم كه سر انگشتهايش را برابر كنيم. (4)
بلكه آدمى مى‌خواهد كه در آينده نيز به كارهاى ناشايست پردازد. (5)
مى‌پرسد: روز قيامت چه وقت خواهد بود؟ (6)
روزى كه چشمها خيره شود، (7)
و ماه تيره شود، (8)
و آفتاب و ماه در يك جاى گرد آيند. (9)
انسان در آن روز مى‌گويد: راه گريز كجاست؟ (10)
هرگز، پناهگاهى نيست. (11)
قرارگاه همه در اين روز نزد پروردگار توست. (12)
در اين روز آدمى را از هر چه پيشاپيش فرستاده و بعد از خويش گذاشته است خبر مى‌دهند. (13)
بلكه آدمى خويشتن خويش را نيك مى‌شناسد، (14)
هر چند به زبان عذرها آورد. (15)
به تعجيل زبان به خواندن قرآن مجنبان، (16)
كه گردآوردن و خواندنش بر عهده ماست. (17)
چون خوانديمش، تو آن خواندن را پيروى كن. (18)
سپس بيان آن بر عهده ماست. (19)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 577

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست