ترجمه قرآن - آيتى، عبد المحمد - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 578

آرى، شما اين جهان زودگذر را دوست مى‌داريد، (20)
و آخرت را فرو مى‌گذاريد. (21)
در آن روز چهره‌هايى هست زيبا و درخشان، (22)
كه سوى پروردگارشان نظر مى‌كنند؛ (23)
و چهره‌هايى هست عبوس و ترش، (24)
كه مى‌داند آن عذاب كمرشكن بر او فرود آيد. (25)
آرى، چون جان به گلوگاه رسد، (26)
و گفته شود كه چه كسى است كه افسون بخواند؟ (27)
و يقين كند كه زمان جدايى فرا رسيده، (28)
و ساقهاى پا در هم پيچيده شوند، (29)
آن روز روز راندنش به سوى پروردگار توست. (30)
نه تصديق كرده است و نه نماز گزارده است. (31)
اما تكذيب كرده و اعراض كرده است. (32)
آن گاه خرامان نزد كسانش رفته است. (33)
واى بر تو، پس واى بر تو. (34)
باز هم واى بر تو، پس واى بر تو. (35)
آيا انسان مى‌پندارد كه او را به حال خود واگذاشته‌اند؟ (36)
آيا او نطفه‌اى از منى كه در رحمى ريخته شده، نبوده است؟ (37)
سپس لخته‌اى خون؟ آن گاه به اندام درستش بيافريد. (38)
و آنها را دو صنف كرد: نر و ماده. (39)
آيا خداوند قادر نيست كه مردگان را زنده سازد؟ (40)
76- سورة الإنسان‌
به نام خداى بخشاينده مهربان‌
هرآينه بر انسان مدتى از زمان گذشت و او چيزى در خور ذكر نبود. (1)
ما آدمى را از نطفه‌اى آميخته بيافريده‌ايم، تا او را امتحان كنيم. و شنوا و بينايش ساخته‌ايم. (2)
راه را به او نشان داده‌ايم. يا سپاسگزار باشد يا ناسپاس. (3)
ما براى كافران زنجيرها و غلها و آتش افروخته آماده كرده‌ايم. (4)
نيكان از جامهايى مى‌نوشند كه آميخته به كافور است: (5)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 578

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست