ترجمه قرآن - آيتى، عبد المحمد - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 594

مى‌گويد: اى كاش زنده گشتن خويش را پيشاپيش چيزى مى‌فرستادم. (24)
در آن روز كسى چون عذاب او عذاب نكند، (25)
و همانند زنجير او به زنجير نكشد. (26)
اى روح آرامش يافته، (27)
خشنود و پسنديده به سوى پروردگارت باز گرد، (28)
و در زمره بندگان من داخل شو، (29)
و به بهشت من درآى. (30)
90- سورة البلد
به نام خداى بخشاينده مهربان‌
قسم به اين شهر. (1)
و تو در اين شهر سكنا گرفته‌اى. (2)
و قسم به پدر و فرزندانى كه پديد آورد، (3)
كه آدمى را در رنج و محنت بيافريده‌ايم، (4)
آيا مى‌پندارد كه كس بر او چيره نگردد؟ (5)
مى‌گويد: مالى فراوان را تباه كردم. (6)
آيا مى‌پندارد كه كسى او را نديده است؟ (7)
آيا براى او دو چشم نيافريده‌ايم؟ (8)
و يك زبان و دو لب؟ (9)
و دو راه پيش پايش ننهاديم؟ (10)
و او در آن گذرگاه سخت قدم ننهاد. (11)
و تو چه دانى كه گذرگاه سخت چيست؟ (12)
آزاد كردن بنده است، (13)
يا طعام دادن در روز قحطى، (14)
خاصه به يتيمى كه خويشاوند باشد، (15)
يا به مسكينى خاك‌نشين. (16)
تا از كسانى باشد كه ايمان آورده‌اند و يكديگر را به صبر سفارش كرده‌اند و به بخشايش. (17)
اينان اهل سعادتند. (18)
و كسانى كه به آيات ما كافرند اهل شقاوتند. (19)
نصيب آنهاست آتشى كه از هر سو سرش پوشيده است. (20)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 594

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست