نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 595
91- سورة الشمس به نام خداى بخشاينده مهربان سوگند به آفتاب و روشنىاش به هنگام چاشت، (1) و سوگند به ماه چون از پى آن برآيد، (2) و سوگند به روز چون گيتى را روشن كند، (3) و سوگند به شب چون فرو پوشدش، (4) و سوگند به آسمان و آن كه آن را بر آورده، (5) و سوگند به زمين و آن كه آن را بگسترده، (6) و سوگند به نفس و آن كه نيكويش بيافريده- (7) سپس بديها و پرهيزگاريهايش را به او الهام كرده- (8) كه: هر كه در پاكى آن كوشيد رستگار شد، (9) و هر كه در پليدىاش فرو پوشيد نوميد گرديد. (10) قوم ثمود از روى سركشى تكذيب كردند. (11) آن گاه كه شقى ترينشان برخاست. (12) پيامبر خدا به آنها گفت كه ماده شتر خدا را با آبشخورش واگذاريد. (13) تكذيبش كردند و شتر را پى كردند. پس پروردگارشان به سبب گناهشان بر سرشان عذاب آورد و با خاك يكسان ساخت. (14) و او از سرانجام آن بيمناك نشد. (15) 92- سورة الليل به نام خداى بخشاينده مهربان سوگند به شب آن گاه كه جهان را در خود فرو پوشد، (1) و سوگند به روز آن گاه كه آشكار شود، (2) و سوگند به آن كه نر و ماده را بيافريد، (3) كه: حاصل كوششهاى شما متفاوت است. (4) اما كسى كه بخشايش و پرهيزگارى كرد، (5) و آن بهترين را تصديق كرد، (6) پس براى بهشت آمادهاش مىكنيم. (7) اما آن كس كه بخل و بى نيازى ورزيد، (8) و آن بهترين را تكذيب كرد، (9) او را براى دوزخ آماده مىسازيم. (10) و چون هلاكش دررسد، دارايىاش به حالش سود نبخشد. (11) و آنچه بر ماست راهنمايى است. (12) و از آنِ ماست آن جهان و اين جهان. (13) پس شما را از آتشى كه زبانه مىكشد مىترسانم. (14)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 595