در شب روزهدارى بر شما حلال شده است كه به سوى زنانتان برويد و با آنان آميزش كنيد. آنان جامه شمايند و شما جامه آنانيد. خداوند دانست كه شما به خود خيانت مىكرديد و حكم حرمت آميزش در شبهاى روزه را پاس نمىداشتيد؛ از اينرو با رحمت خود به سوى شما بازآمد و از شما درگذشت و حرمت آن را برداشت. اكنون مىتوانيد با آنان آميزش كنيد و بدينطريق آنچه را خدا براى شما مقدر كرده است طلب نماييد. و شبهاى روزه بخوريد و بياشاميد تا وقتى كه رشته سپيد صبحدم از رشته سياه شب براى شما آشكار شود. از آن پس خوردن و آشاميدن را ترك كنيد و روزه را تا شب به پايان بريد. و هنگامى كه در مساجد معتكفيد، حتى شبهاى آن، با همسرانتان آميزش نكنيد. اينها حدود و مقرّرات خداست؛ به آنها نزديك نشويد و آنها را نشكنيد. بدينسان خداوند آيات خود را براى مردم بيان مىكند، باشد كه تقوا پيشه كنند. (187) و اموال را كه به همه شما مردم تعلق دارد و بايد برطبق مقرّرات الهى ميان شما تقسيم شود، از راههاى ناروا به دست نياوريد و مصرف نكنيد؛ و آنها را به رسم رشوه پيش داوران نبريد تا به حكم آنان بخشى از اموال مردم را به گناه به چنگ آوريد، در حالىكه خود نادرستى اين كار را مىدانيد. (188) از تو حكمت هلالهاى ماه را مىپرسند، بگو: آنها گاهشمارهايى براى مردم و مراسم حجاند؛ و نيكى آن نيست كه پس از بستن احرام حج، از پشت خانهها، به خانهها درآييد، بلكه نيكى آن است كه كسى تقوا پيشه كرد. و به خانهها از در آنها وارد شويد و از خدا پروا كنيد، باشد كه سعادتمند شويد. (189) و در راه خدا با كسانى (مشركان مكه) كه با شما سر جنگ دارند بجنگيد و از حدود الهى تجاوز نكنيد، كه خدا تجاوزگران را دوست نمىدارد. (190)