اى پيامبر، اين كافران برايشان يكسان است هشدارشان دهى يا هشدارشان ندهى؛ آنها ايمان نمىآورند. (6) خدا بر دلها و گوشهايشان مهر نهاده است، زيرا بر ديدگانشان پردهاى بوده است پس نه خود مىتوانند حق را درك كنند و نه با هدايت ديگران به راه مىآيند، و براى آنان عذابى بزرگ خواهد بود. (7) و از مردم كسانىاند كه مىگويند: به خدا و روز رستاخيز ايمان آوردهايم، در حالىكه مؤمن نيستند. (8) با خدا و كسانى كه ايمان آوردهاند سخت نيرنگ مىبازند، ولى جز خود را فريب نمىدهند، و اين را درنمىيابند. (9) در دلهايشان بيمارى شك و ترديد نهفته بود؛ ازاينروى به نفاق خو گرفتند، و خدا به كيفر آن بر بيماريشان افزود. و براى آنان به سبب اينكه دروغ مىگفتند، عذابى دردناك خواهد بود. (10) و چون به آنان گفته شود: در زمين فساد نكنيد، گويند: جز اين نيست كه ما اصلاحگريم. (11) بدانيد كه آنان فسادگرند، ولى خود درنمىيابند. (12) و چون به آنان گفته شود: شما نيز همانگونه كه مردم ايمان آوردهاند ايمان بياوريد، گويند: آيا چنانكه بىخردان ايمان آوردهاند ايمان بياوريم؟ بدانيد كه آنان خود بىخردند، ولى نمىدانند. (13) و چون با كسانى كه ايمان آوردهاند برخورد كنند، گويند: ايمان آوردهايم، و چون نزد سران شرور خود روند و با آنان خلوت كنند، گويند: ما با شماييم، جز اين نيست كه ما مؤمنان را به مسخره گرفتهايم. (14) خداست كه آنان را به مسخره مىگيرد و آنان را مدد مىدهد كه همواره در طغيانشان سرگردان بمانند. (15) اينان كسانىاند كه گمراهى را به بهاى هدايت خريدهاند؛ ازاينرو دادوستدشان سودى نكرده و رهيافته نبودهاند. (16)