و به كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند نويد ده كه براى آنان در آخرت بوستانهايى انبوه از درختان است كه از زير آنها جوىها روان است. هرگاه ميوهاى از آن باغها روزى آنان شود گويند: اين همان چيزى است كه پيش از اين در دنيا روزى ما شده بود، و آن را در حالىكه همانند است برايشان مىآورند، و در آنجا همسرانى پاك و پيراسته خواهند داشت و در آنجا جاودانه خواهند بود. (25) خداوند از اين كه به پشهاى يا فراتر از آن مثل زند پروا ندارد. پس كسانى كه ايمان آوردهاند مىدانند كه آن حق است و از جانب پروردگارشان است، و امّا كسانى كه كافر شدهاند مىگويند: خدا از اين مثل چه هدفى داشته است؟ خدا بسيارى را بدان گمراه و بسيارى را بدان هدايت مىكند، ولى جز فاسقان را به وسيله آن گمراه نمىكند. (26) فاسقان كسانىاند كه عهدشان را كه با خدا پس از آنكه بر آن پيمانى استوار بستهاند مىشكنند و آنچه را خداوند به پيوستن آن فرمان داده است مىگسلند، و با انجام كارهاى ناشايسته، در زمين تباهى به بار مىآورند. آنانند زيانكاران. (27) چگونه [ربوبيّت] خدا را انكار مىكنيد؟ در حالىكه شما مردگانى بوديد كه خدا به شما حيات بخشيده است، سپس شما را مىميراند و بار ديگر زنده مىكند، آنگاه به سوى او بازگردانده مىشويد. (28) اوست آنكه همه آنچه را در زمين است براى شما آفريد؛ وانگهى به آفرينش آسمان پرداخت و آنها را براى شما به صورت هفت آسمان سامان داد، و او به هرچيزى داناست. (29)