كمفروشى نكنند و از روز حساب غفلت نورزند، قطعا سرنوشت فاجران كه رستاخيز را دروغ مىشمرند در سجّين مقرّر شده است. (7) و چه چيز تو را آگاه كرده است كه سجّين چيست؟ (8) سرنوشتى است حتمى كه خدا براى گنهكاران مقرّر كرده است و براى هميشه در آن محبوسند. (9) واى بر تكذيبكنندگان، آنگاه كه آنچه برايشان مقدر شده است تحقّق يابد! (10) همانان كه روز جزا را دروغ مىشمرند. (11) و جز هرتجاوزكار گناهپيشهاى آن را دروغ نمىشمرد. (12) هنگامى كه آيات ما بر او تلاوت شود، مىگويد: اينها افسانههايى است كه مردمان نخستين ساخته و پرداختهاند. (13) نه، آيات قرآن افسانه نيست، بلكه گناهانى كه همواره مرتكب مىشوند بر دلهايشان زنگار شده است، ازاينرو حق را درنمىيابند. (14) مبادا مرتكب گناه گردند كه قطعا گنهكاران در روز جزا از كرامت و قرب پروردگارشان محرومند. (15) وانگهى، آنان حتما به دوزخ درمىآيند و در آنجا ماندگار مىشوند. (16) آنگاه به آنان گفته مىشود: اين است همان چيزى كه آن را دروغ مىشمرديد. (17) آرى، كمفروشى نكنند و از روز حساب غفلت نورزند كه قطعا سرنوشت نيكان در عليّين (مرتبههاى والا و درجات قرب به خدا) است. (18) و چهچيز تو را آگاه كرده است كه عليّين چيست؟ (19) فرجامى است حتمى و مشخص، (20) كه مقرّبان درگاه خدا آن را مىنگرند. (21) همانا نيكان در نعمتى فراوان به سر مىبرند. (22) آنان در حجلهها بر تختها نشستهاند و بهشت و نعمتهاى آن را نظاره مىكنند. (23) در چهرههايشان طراوت نعمت را درمىيابى. (24) از شرابى زلال و خالص كه مهر شده است، براى نوشيدن در اختيارشان مىگذارند. (25) شرابى كه مهرش از مشك است؛ پس سبقتگيرندگان در دستيابى به مواهب بهشتى، بهويژه اين شراب، بايد بكوشند و بر يكديگر سبقت گيرند. (26) آميزه آن از تسنيم است: (27) آن چشمهاى كه مقرّبان درگاه خدا از آن مىآشامند. (28) همانا كافران بدانسبب كه گنهكار بودند، به نيكان به خاطر ايمانشان مىخنديدند. (29) و چون بر آنان مىگذشتند، با اشاره چشم و ابرو آنان را مسخره مىكردند. (30) و چون نزد كسانشان بازمىگشتند، شادمان از آنچه كردهاند بازمىگشتند. (31) و چون مؤمنان را مىديدند، مىگفتند: بىترديد اينان گمراهند. (32) و حال آنكه آنان براى نگهبانى مؤمنان فرستاده نشده بودند كه درباره آنان داورى كنند و گمراهشان بنامند. (33) پس امروز كه روز جزاست، مؤمنان به كافران مىخندند. (34)