بهنام خداوند گستردهمهر مهربان سوگند به آسمان و آن آشكارشونده در شب، (1) و چهچيز تو را آگاه كرده است كه آن آشكارشونده در شب چيست؟ (2) آن ستاره درخشان است، (3) سوگند به اينها كه هيچكس نيست مگر اينكه نگهبانى بر او گمارده شده است كه اعمال نيك و بد او را ثبت كند. (4) انسان براى اينكه رستاخيز را باور كند بايد بنگرد كه از چهچيز آفريده شده است. (5) او از آبى جهنده آفريده شده است. (6) كه از ميان پشت و استخوانهاى سينه بيرون مىآيد. (7) قطعا خداوندى كه او را از اين مادّه آفريده است، مىتواند او را پس از مرگ به صورت نخست بازگرداند، (8) در روزى كه نهانها (عقايد و باورها و آثار كردارها) سنجيده شود و خالص از ناخالص جدا گردد. (9) پس براى او هيچ نيرويى نيست كه عذاب را از خود دور كند و ياورى نيز ندارد كه عذاب را از او بگرداند. (10) سوگند به آسمان كه با طلوع و غروب ستارگان بازمىگردد، (11) و سوگند به زمين كه با رويش گياهان مىشكافد، (12) كه قرآن سخنى است كه حق را از باطل جدا مىسازد. (13) و آن سخنى شوخى نيست. (14) كافران سخت نيرنگ مىكنند تا بدينوسيله نور خدا را خاموش كنند، (15) و من نيز با مهلت دادن به آنان، خامشان مىكنم تا در گمراهى بمانند و به كيفر كردارشان گرفتار آيند. (16) حال كه چنين است كافران را مهلت ده؛ اندكزمانى به آنان فرصت ده. (17) سوره اعلى/ 87 بهنام خداوند گستردهمهر مهربان منزّه شمار نام پروردگارت را كه از همگان برتر است؛ (1) همانكه موجودات را آفريد و اجزاى آنها را هماهنگ ساخت. (2) و آنكه براى آفريدگان حدّى معيّن كرد و آنها را به آنچه برايشان تقدير كرده است هدايت نمود. (3) و آنكه علوفه چراگاهها را رويانيد، (4) سپس آن را خشك و تيرهگون ساخت. (5) به زودى تو را بر خواندن قرآن و دانش آن توانا خواهيم ساخت بهگونهاى كه آن را فراموش نمىكنى. (6) ولى بدان كه اين وعده سلب قدرت از خدا نمىكند و اگر خدا بخواهد- كه البته نخواهد خواست- آن را فراموش مىكنى. به يقين او آشكار و آنچه را نهان مىشود مىداند. (7) و تو را چنان استعدادى مىدهيم كه آسانترين راه را براى فراخوانى مردم برگزينى. (8) پس اگر تذكر و اندرز براى كسانى سود بخشد، آنان را يادآورى كن و اندرز ده. (9) به زودى آنكس كه از خدا بيم دارد متذكّر خواهد شد. (10) و آنكس كه تيرهبختترين است و در دل از خدا بيمى ندارد، از تذكار قرآن دورى خواهد گزيد، (11) همو كه به بزرگترين آتش درمىآيد و در آن ماندگار مىشود. (12) آنگاه نه در آن مىميرد تا عذاب نبيند و نه از آن رهايى مىيابد تا به حياتى آسوده رسد. (13) قطعا نيكبخت شد كسى كه خود را از پليدىها و وابستگىهاى مادّى پاك ساخت، (14) و نام پروردگارش را ياد كرد و نماز گزارد. (15)