سزاى آنان نزد پروردگارشان بوستانهاى جاويد بهشتى است با درختانى انبوه كه از زير آنها نهرها روان است. در آنجا براى هميشه ماندگارند. خدا از آنان خشنود است و آنان نيز از خدا خشنودند. اين پاداش كسى است كه از پروردگارش بترسد. (8) سوره زلزله/ 99 بهنام خداوند گستردهمهر مهربان آنگاه كه زمين را به آن لرزش شديد و هولناكش بلرزانند، (1) و زمين مردگان را كه بار گرانى برآنند، از دل خود بيرون افكند، (2) و آدمى شگفتزده گويد: زمين را چه شده كه اينگونه به لرزه درآمده است؟ (3) آن روز زمين خبرهاى خود را بازگويد و بر اعمال انسانها گواهى دهد؛ (4) بدانسبب كه پروردگارت به آن وحى كرده است كه چنين كند. (5) آن روز مردم از جايگاه خود در صحنه قيامت پراكنده و به سوى بهشت يا دوزخ روانه مىشوند تا سزاى كارهايشان به آنان نشان داده شود. (6) پس هركه هموزن ذرّهاى نيكى كند، آن را خواهد ديد. (7) و هركه هموزن ذرّهاى بدى كند، آن را خواهد ديد. (8) سوره عاديات/ 100 بهنام خداوند گستردهمهر مهربان سوگند به آن اسبها كه نفسزنان به سوى ميدان جهاد تاختند، (1) و سوگند به آنها كه با نواختن و تاختن بر سنگلاخها به وسيله سمهايشان شراره آتش برآوردند، (2) و سوگند به آنها كه بامدادان بر دشمن به ناگهان يورش بردند، (3) و با آن يورش غبارى برانگيختند، (4) و بدينوسيله ميان سپاه دشمن درآمدند، (5) به آنها سوگند كه آدمى در برابر نعمتهاى پروردگارش بسيار ناسپاس است. (6) و او قطعا بر ناسپاسى خود گواه است. (7) و چون شيفته مال است بسيار بخيل است. (8) آيا نمىداند كه ناسپاسى خدا پيامدى ناگوار دارد؟ آن روز كه دفنشدگان در گورها برانگيخته مىشوند. (9)