سوره عصر/ 103 بهنام خداوند گستردهمهر مهربان سوگند به عصر پيامبر، عصر پيدايش اسلام، (1) كه انسان در زيانكارى و سرمايه عمرش رو به تباهى است؛ (2) مگر كسانى كه به خدا و پيامبران و روز قيامت ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده و يكديگر را به پيروى از حق سفارش كرده و به شكيبايى در اطاعت از خدا و دورى جستن از گناهان و تحمّل ناگوارىها توصيه نمودهاند. (3) سوره همزه/ 104 بهنام خداوند گستردهمهر مهربان واى بر هرعيبجوى غيبتكنندهاى، (1) كه مالى فراهم آورده و آن را پى در پى شمرده است؛ (2) چون مىپندارد كه ثروتش مرگ را از او دور كرده و جاودانهاش ساخته است. (3) چنين نيست، مرگ او فراخواهد رسيد و قطعا در آن آتش شكننده افكنده خواهد شد. (4) و چه چيزى تو را آگاه كرده است كه آن آتش شكننده چيست؟ (5) آتش برافروخته خداست، (6) كه بر دلها چيره مىشود و جان آدميان را مىسوزاند. (7) آن آتش بر آنان در بسته خواهد بود و راه خلاصى از آن نخواهند داشت. (8) اين در حالى است كه آنان در ستونهايى بسيار دراز به بند كشيده شدهاند. (9) سوره فيل/ 105 بهنام خداوند گستردهمهر مهربان مگر ندانستهاى كه پروردگارت با آن فيلسواران كه براى ويران ساختن كعبه لشكركشى نمودند چه كرد؟ (1) آيا ترفندشان را در بيراهه قرار نداد و بىاثر نساخت؟ (2) و بر بالاى سرشان فوج فوج پرندگانى فرستاد. (3) پرندگانى كه بر آنان سنگهايى از سجّيل مىافكندند. (4) بدينگونه، خداوند جانشان را گرفت و آنان را همچون پوستهاى ساخت كه مغزش خورده شده باشد. (5)