بقره، مدنى، 286 آيه بسم اللّه الرّحمن الرّحيم 2/ 12- 1 1. انا اللّه اعلم، ا، اللّه، ل، لطيف، م، مجيد. محمد يا جبرئيل. 2. آنت آن نامه نوشتنىء موعود نه هيچ گمانى در [و] رهنمايى نيك مر پرهيزكاران را از شرك. 3. آنانى كه مىگروند به ناپيدا به خدا و قيامت و بهشت و دوزخ و به پاى مىدارند پنج نماز و از آنچه روزى كرديم ايشان را آن را هزينه مىكنند زكوة و صدقه و علم. 4. و آنانى كه مىگروند به آنچه فرو آورده شد به سوى تو يعنى قرآن و آنچه فرو آورده شد از پيش تو يعنى كتب منزله [2] و به آن سراى بازپسين ايشان بىگمان مىباشند. 5. اينان هستند بر راه راست بيان و بصيرت در دنيا از پروردگار خويش ... ايشاناند كه رستگاراناند از عذاب در آخرت پيروزى يافتهگان به ثواب. 6. بدرستى كه آنانى كه نگرويدند برابر است و يكسان بر ايشان ابيم ... يا بيم نكردى ناترسانيدن تو ايشان را نگروند ايشان. 7. از آنكه مهر نكرت نهاد خداى بر دلهاى ايشان و بر ... و هست بر بيناييهاى ايشان پوشش پوششى از شك و شبهه و هست مر ايشان را شكنجه بزرگ در آن جهان. 8. و هست از ... آنى كه گويد كه گرويديم به خداى و به روز بازپسين و نيستند ايشان هرگز گروندگان. 9. مى ... با رسول خداى و آنانى كه گرويدند و نمىفريبند مگر تنهاى خويش خويشتن را و نمىدانند قدر نمىيابند كه زيان فريفتن ... 10 .... دلهاى ايشان بيمارئ شك و نفاق پس افزود افزاياد ايشان را خداى بيمارئ به قرآن و هست مر ايشان را شكنجه مؤلم دردناك به ... كه دروغ مىگفتند. 11. و چون كه گفته شود مر ايشان را منافقان را كه تباهى مكنيد به هيچ حروب و فتن در زمين گويند كه اين است ... كه بسامانانايم. 12. آگاه باش بدان كه ايشان بحقيقت ايشاناند كه تباهكاراناند و لكن جز آنكه نمىدانند و ....