ترجمه قرآن - دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 227

16/ 26- 14
14. و او آنى كه رام كرد دريا را تا خوريد از آن گوشتى تازه و بيرون آريد از آن پيرايه، مى‌پوشيد آن را و بينى كشتيها را شكافندگان در آن و تا جوييد از افزونى او و تا مگر شما سپاس داريد.
15. و افكند در زمين استواران كه جنبد به شما و جويها را و راهها تا مگر شما [336] راه يابيد.
16. و نشانهايى و به ستاره ايشان راه مى‌يابند.
17. ا پس آنى كه آفريند همچو آنى است كه نيافريند؟ ا پس درنينديشيد؟
18. و اگر شماريد نيكوداشت خداى را، نشماريد آن را، بدرستى كه خداى هراينه آمرزگار است بسيار بخش.
19. و خداى مى‌داند آنچه پنهان همى‌كنيد و آنچه آشكار همى‌كنيد.
20. و آنانى كه همى‌خوانيد از فرود خداى، نيافرينند چيزى و ايشان آفريده مى‌شوند.
21. مردگانند نه زندگان و نمى‌دانند كى برانگيخته شوند.
22. خداى شما خدايى است يكى پس آنانى كه نمى‌گروند به آن جهان، دلهاى ايشان ناشناسنده است و ايشان بزرگ منشانند.
23. ناچار كه خداى مى‌داند آنچه پنهان مى‌كنيد و آنچه آشكار مى‌كنيد بدرستى كه او دوست ندارد بزرگ منشان را.
24. و چون كه گفته شود مر ايشان را: چه فرود آورد پروردگار شما، گويند: نوشته‌هاى پيشينگان.
25. تا بردارند گناهان خويش را تمام، روز رستخيز و از گناهان آنانى كه گمراه مى‌كنند ايشان را به بى‌دانشى، آگاه باش! بدا آنچه برمى‌دارند.
26. هراينه بدسگاليد آنانى كه از پيش ايشان، پس آمد خداى برآورده ايشان را [337] از بنيادها، پس فرو افتاد بر ايشان كازخانه [1] از زبر ايشان و آمد ايشان را عذاب از آنجا كه نمى‌دانند.

[1]. م: «كارخانه»

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 227

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست