ترجمه قرآن - دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 226

16/ 13- 2
2. فرود آرد فرشتگان را به وحى از فرمان خويش بر آن كه خواهد از بندگان خويش كه بياگاهانيد كه نه خدايى مگر من پس بترسيد از من.
3. آفريد آسمانها را و زمين را به راست برتر از آنچه انباز آرند.
4. آفريد مردم را از آب اندك، پس ناگاه او پيكار كنى پيدا.
5. و چارپايان را آفريد آن را مر شما راست در آن تپشى و گرمى و از آن همى‌خوريد.
6. و مر شما راست در آن زيبى هنگامى كه شبنگاه بازآريد و گاهى كه به چراگاه گذاريد.
7. و بردارند بارهاى شما را تا شهرى كه نبوديد رسندگان آن مگر به رنج تنها، هراينه پروردگار شما هراينه مهربان است بسيار بخش.
8. و اسبان را و استران را و خران را تا برنشينيد آن را و آرايشى و آفريند آنچه ن [335] دانيد.
9. و بر خداست راست راه و از آن گرديده و اگر خواهد هراينه راه نمايدى شما را همه.
10. او آنى كه فرو آورد از آسمان آبى، مر شما راست از آن آشاميدنى و از آن درخت در آن همى‌چرانيد.
11. همى‌روياند براى شما به آن كشت را و درخت زيتون را و خرما بنان را و انگورها را و از همه ميوه‌ها، بدرستى كه در آنت است هراينه نشانى مر گروهى را كه درانديشند.
12. و رام كرد براى شما شب را و روز را و آفتاب را و ماه را و ستارگان رام كرده‌گان به فرمان او، بدرستى كه در آنت است هراينه نشانها مر گروهى را كه خرد بدارند [1].
13. و آنچه آفريد براى شما در زمين نه يكسان رنگهاى آن، بدرستى كه در آنت است هراينه نشانى مر گروهى را كه پندپذيرند.

[1]. م: «ندارند»

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 226

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست