ترجمه قرآن - دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 225

15/ 99- 84
84. پس بى‌نياز نكرد از ايشان آنچه [333] بودند كه مى‌اندوختند.
85. و نيافريديم آسمانها را و زمين را و آنچه ميان ايشان دو مگر به درستى و راستى و بدرستى كه رستخيز هراينه آينده است پس درگذار درگذاشتنى نيكو.
86. بدرستى كه پروردگارت او آفريدگار است دانا.
87. و هراينه داديم ترا هفت از دوگانها و نبئ بزرگ.
88. ميازان دو چشمت را به آنچه برخوردار كرديم به آن گروهانى را از ايشان و اندوهگين مشو بر ايشان و فرو آر بالت را مر گروندگان را.
89. و بگوى: بدرستى كه من، من بيم كننده‌ام پيدا.
90. همچنان كه فرو آورديم بر سوگند خورندگان.
91. آنانى كه گردانيدند نبى را پاره پاره.
92. پس سوگند به پروردگارت هراينه پرسيم ايشان را همه.
93. از آنچه بودند كه همى‌كردند.
94. پس جدا كن و پيش بر به آنچه فرموده مى‌شوى و روى گردان از انبازگويان.
95. بدرستى كه ما بازداشتيم از تو فسوس كنندگان را.
96. آنانى كه مى‌گردانند با خداى خدايى ديگر پس زود دانند.
97. و هراينه مى‌دانيم كه تو تنگ مى‌شود دل تو به آنچه همى‌گويند.
98. پس به پاكى ياد كن به ستايش پروردگارت و باش از سجده كنندگان. [334]
99. و بپرست پروردگارت را تا آيد ترا مرگ.
نحل، مكّى، 128 آيه‌
بسم اللّه الرّحمن الرّحيم 16/ 1
1. آمد فرمان خداى پس به شتاب مخواهيد آن را. پاكئ او و برتر از آنچه انباز همى‌آرند.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 225

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست