يس، مكّى، 83 آيه بسم اللّه الرّحمن الرّحيم 36/ 15- 1 1. اى انسان يا سيد المرسلين. 2. سوگند به نبى استوار. 3. هراينه تو از فرستادگانى. 4. بر راهى راست. 5. فرستاده بىهمتا هميشه بخشاينده. 6. تا بيم كنى گروهى را نه بيم كرده شد پدران ايشان پس ايشان بىآگاهىاند. 7. بدرستى كه واجب شد سزا شد گفتار وعيد بر بيشتر ايشان پس ايشان نمىگروند. [561] 8. هراينه ما كرديم در گردنهاى ايشان غلها پس آن غلها تا زنخهاست پس ايشان سر در هوا ماندگانند. 9. و كرديم [از] پيش ايشان كوهى تنذر و از پس ايشان كوهى، پس كور كرديم ايشان را، پس ايشان نمىبينند. 10. و برابر است بر ايشان ا بيم كردى ايشان را يا بيم نكردى ايشان را نمىگروند. 11. هراينه بيم كنى آن را كه پىروى كند كتاب قرآن را و ترسد از خداى بزرگ بخشايش به ناپيدا، پس مژده دهش به آمرزش و مزدى گرامى. 12. هراينه ما، ما زنده كنيم مردهگان را و بنبيسيم [1] آنچه پيش فرستادند و نشانهاى ايشان را و هر چيزى شمرديمش در كتابى لوح محفوظ پيدا. 13. و پيدا كن مر ايشان را داستانى: ياران آن ديه شهر انطاكيه چون آمد او را فرستادگان. 14. چون فرستاديم سوى ايشان دو را يونس و توامان، پس دروغگوى داشتند آن دو را پس غلبه كرديم به سيم آن شمعون بود، پس گفتند: هراينه ما به سوى شما فرستاده شدگانيم. 15. گفتند: نيستيد شما مگر آدميى مانند ما و نه فرو فرستاد خداى از هيچ چيزى. نيستيد شما مگر دروغ مىگوييد. [1]. م: «بنهيم»