60/ 13- 12 12. اى پيغامبر! چون آيد ترا گروندگان، بيعت همىكنند با تو بر اين كه انباز نيارند با خداى هيچ چيزى و دزدى نكنند و زنا نكنند و نكشند فرزندان خويش و نيايند نيارند به دروغى را يعنى فرزند بيگانه برنگيرد و گويد شوهر خود را كه اين از تست كه فرا بافند آن را ميان دستهاى خويش و پاىهاى خويش و نافرمانى نكنند ترا در هيچ كار شايسته كه ايشان را فرمايى، پس بيعت كن با ايشان و آمرزش خواه مر ايشان را از خداى بدرستى كه خداى آمرزگار است بخشاينده. 13. اى آنانى كه گرويدند! دوست مگيريد گروهى را كه خشم گرفت خداى بر ايشان بدرستى كه نوميد شدند از بودن آن جهان بازپسين همچنان كه نوميد شدند ناگروندگان از خداوندان ساكنان گورها از باز آمدن مردهگان. صف، مدنى، 14 آيه بسم اللّه الرّحمن الرّحيم [703] 61/ 6- 1 1. به پاكى و بىعيبى ياد كرد خداى آن چه هست در آسمانها و آن چه هست در زمين و او بىهمتا ارجمند درستكار و درست گفتار. 2. اى آنانى كه گرويدند! چرا براى چه همىگوييد آن چه نمىكنيد؟ 3. چه بزرگا از جهت خشمى نزد خداى كه گوييد آن چه نكنيد. 4. بدرستى كه خداى دوست همىدارد آنانى را كه كارزار همىكنند در راه او براى او به رس ايستادگان همانا گويى كه ايشان ديوار بستىاند استوار كرده شد [ه] تنگ در بر يكديگر در آورده. 5. و ياد كن اى محمّد چون گفت موسى مر گروه خويش را: اى گروه من! چرا براى چه مىرنجانيد شما مرا و بدرستى كه همىدانيد كه من فرستاده خداام به سوى شما، پس چون بگشتند از ايمان، بگردانيد خداى دلهاى ايشان را و خداى راه نمىنمايد آن گروه را بيرون آيندگان از فرمان. 6. و ياد كن اى محمّد چون گفت عيسى پسر مريم: اى پسران فرزندان يعقوب! بدرستى كه من فرستاده خداام به سوى شما باور دارندهام مر آن چه هست بود در پيش من از كتاب تورية و مژده دهنده به پيغمبرى كه بيايد از پس من كه نام او احمد است، پس چون آمد ايشان را به آن روشنان و معجزهها از حجّتها، گفتند: اين جادويى است پيدا و هويدا.