63/ 11- 7 7. ايشان آنانىاند كه كه همىگويند: هزينه خرج و نفقه مكنيد بر آنى كه هستند نزد اين فرستاده خداى تا كه پراكنده شوند از نزد وى و مر خداى راست خزينههاى گنجها آسمانها و زمين و ليكن درياب اين دورويگان دو دلهگان [708] در نمىيابند كه روزى دهنده خداست. 8. همىگويند و اللّه كه اگر بازگرديم ازين سفر سوى شهر مدينه، هراينه كه بيرون كند آن عزيزتر فرهتر از آن مدينه خوارتر را و مر خداى راست عزّت و غلبه و مر اين فرستاده او را و مر اين گروندگان را نه منافقان را و ليكن درياب كه دورويگان دو دلهگان نمىدانند آن را. 9. اى آنانى كه گرويدند! ناپروا مكندا شما را خواستههاى شما و نه فرزندان شما از ياد كرد خداى، و هر كه كند آنت، ناپروايى را پس اينان ايشان زيانكارانند. 10. و هزينه كنيد از آن چه روزى داديم شما را از پيش از آن كه بيايد يكى شما را اين مرگ، پس گويد او: اى پروردگار من! چرا چه بودى پس نينداختى مرا كه تأخير كردى تا هنگام زده نزديك، پس تا صدقه دهم هر چه دارم و باشم از شايستگان. 11. و هرگز پس نيندازد خداى هيچ تنى را چون آيد هنگام زد آن تن و خداى آگاه است به آنچه همىكنيد [1]. تغابن، مدنى، 18 آيه بسم اللّه الرّحمن الرّحيم 64/ 3- 1 1. به پاكى ياد مىكند و بىعيبى مر خداى را آنچه هست در آسمانها و آنچه هست در زمين، مرو راست پادشاهى و مرو راست سپاس و ستايش و او بر هر چيزى ... 2. او آن خدايى است كه آفريد شما را پس برخى از شماست ناگرونده و از شماست گرونده و خداى [709] به آنچه همىكنيد بيناست. 3. آفريد آسمانها را و زمين را به راستى و درستى به حكمت بالغه و بنگاشت شما را، پس نيكو كرد صورتهاى شما را و به سوى اوست بازگشتن همه را. [1]. م: «همىكنند»