76/ 31 31. درآرد آنى را كه خواهد در بخشايش خويش و ستمكاران را آماده كرد براى ايشان عذابى دردناك. مرسلات، مكّى، 50 آيه بسم اللّه الرّحمن الرّحيم 77/ 28- 1 1. سوگند به آن فرستاده شدگان از بادها به نيكويى پياپى براى صلاح خلق. 2. پس سوگند بدان وزندگان از بادهاى سخت جهندگان سخت جستنى وزيدنى كه كشتى را راند. 3. و سوگند به آن برانگيزندگان سحاب و نبات برانگيختنى. 4. پس سوگند به آن جداكنندگان [741] جدا كردنى ميغها و نتنها. 5. پس سوگند به آن اندازندگان يادى حق را. 6. پوزشى اگر د [1] ... يا بيمى اگر باد عقوبت است. 7. هراينه بدرستى كه آنچه نويد و بيم كرده همىشويد هراينه بودنى است. 8. پس چون اين ستارگان ناپديد كرده شود. 9. و چون اين آسمان از [ه] م فروگشاده شود. 10. و چون اين كوهها بركنده شود از بيخ. 11. و چون آن فرستاده شدگان هنگام پديد كرده شود ليشهدوا على الأمم. 12. براى كدام ر [و] زى نام زده شد و تأخير كرده شدند اين رسولان. 13. براى روز جدايى ميان خلق. 14. و چه دانا كرد ترا كه چيست روز جدايى؟ 15. واى واى ويلا عذاب سخت آن رو [ز] مر دروغ دارندگان حق را. 16. ا نه نيست كرديم پيشينيان را؟ 17. باز پس از پى درآريم ايشان را پسينيان را. 18. همچنا [ن] ت همىكنيم به آن گنهكاران. 19. واى واويلا و عذاب سخت آن روز مر دروغ دارندگان حق را. 20. ا نيافريديم شما را از آبى خوار ضعيف؟ 21. پس كرديم گردانيديم آن آب را در آرامگاهى استوار چون رحم مادر. 22. تا اندازه دانسته شده نه ماه. 23. پس اندازه كرديم توانستيم، پس چه نيك اندازه كنندگانايم، توانايانيم ما. 24. واى آن روز مر دروغ دارندگان حق را. 25. ا نكرديم نگردانيديم اين زمين را فراهم دارنده؟ 26. زندگان را و مردهگان را. 27. و كرديم در آن زمين بيخ آوران از كوهها بلندان و داديم شما را خورانيديمتان آبى خوش گوارنده. 28. واى واويلا و عذاب سخت آن روز مر دروغ دارندگان را حق را. [1]. م: ناخوانا