77/ 50- 29 29. ملائكه گويند: برويد به سوى آنچه بوديد به آن كه به دروغ مىداشتيد. 30. برويد به سوى سايه خداوند دو دوزخ سه شاخها. 31. نه سايهدار و نه بىنياز كند از زفانه آتش. 32. بدرستى كه آن همىاندازد به خدرهاى [1] همچو كوشك در بزرگى. 33. همانا كه آن شرر [742] شترانى است سياه زردان. 34. واى آن روز مر دروغ دارندگا [ن] حق را. 35. اين روز روزى است كه سخن نگويند نتوانند گفت. 36. و نه دستورى داده شود مر ايشان را پس تا كه پوزش خواهند. 37. واى آن روز مر [در] وغ دارندگان حق را. 38. اين روز روز جدايى است فراهم آورديم شما را و پيشينيان را. 39. پس اگر باشد هست مر شما را سگالش بدى پس سگالش كنيد مرا تا برهيد. 40. واى آن روز مر دروغ دارندگان حق را. 41. بدرستى كه پرهيزكاران در سايههااند از درختان و چشمهها. 42. و ميوهها از آنچه آرزو مىبر [ند]. 43. بخوريد مىخوريد و آشاميد مىآشاميد [2] گوارنده باد به سبب آنچه بوديد كه همىكرديد. 44. بدرستى كه ما همچنانت پاداشت دهيم نيكوكاران را. 45. واى آن روز مر دروغ دارندگان حق را. 46. خوريد مىخوريد و برخوردارى گيريد مىگيريد در دنيا اندكى، بدرستى كه شما گنهكارانيد. 47. واى و عذاب سخت آن روز مر دروغ دارندگان حق را. 48. و چون گفته شود مر ايشان را كه نماز كنيد تواضع كنيد، نماز نكنند تواضع نكنند. 49. واى واويلا آن روز مر دروغ دارندگان حق را چون بدين قرآن بنگروند. 50. پس به كدامى سخن پس از اين قرآن همىگروند بخواهند گرويد. نبأ، مكّى، 40 آيه بسم اللّه الرّحمن الرّحيم 78/ 5- 1 1. [از چه] چيز همىپرسند ترا اى محمّد. 2. از آن خبر آگاهى بزرگ يعنى از خبر قيامت. 3. آنى ايشان در آن خبر خلاف كنندگانند ناسازانند. 4. حقّا [743] زودا كه دانند آن را. 5. بازپس حقّا زودا دانند آن را. [1]. م: «خذرهاى» [2]. م: «مىآبشاميد»