ترجمه قرآن - دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 512

تكوير، مكّى، 29 آيه‌
بسم اللّه الرّحمن الرّحيم 81/ 29- 1
1. چون آفتاب تاريك كرده شود.
2. و چون ستارگان فرو ريخته شود.
3. و چ [ون‌] كوهها روان كرده شود.
4. و چون ده ماهه آبست [ن‌] [748] گذاشته شود.
5. و چون چارپايان دشتى گرد كرده شوند.
6. و چون درياها پر كرده شود.
7. و چون تنها جفت كرده شود.
8. و چون دختر زنده به گور كرده پرسيده شود.
9. به كدام گناه كشته شد؟
10. و چون نامه‌ها باز كرده شود.
11. و چون آسمان باز كرده شود.
12. و چون دوزخ افروخته شود.
13. و چون بهشت نزديك آورده شود.
14. داند تنى آنچه آورد.
15. پس سوگند [1] ياد مى‌كنم باز پس شوندگان.
16. روندگان پنهان شوندگان.
17. و شب چون پشت دهد.
18. و بامداد چون بدمد.
19. بدرستى كه او هراينه گفتار فرستاده شده گرامى.
20. خداوند نيرو نزد خداوند تخت بزرگ جاى‌گير.
21. فرمان برده شده آنجا استوار.
22. و نيست يار شما هرگز ديوانه.
23. و هراينه كه ديد او را به كناره پيدا.
24. و نيست او بر ناپيدا هرگز گمان برده.
25. و نيست آن هرگز گفتار ديوى رانده.
26. پس كجا مى‌رويد؟
27. نيست او مگر پندى مر جهانيان را.
28. مر آن را كه خواهد از شما كه راست باشد.
29. و نمى‌خواهيد مگر كه خواهد خداى پروردگار جهانيان.
انفطار، مكّى، 19 آيه‌

[1]. م: «سود»

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 512

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست