بسم اللّه الرّحمن الرّحيم 86/ 17- 1 1. سوگند به آسمان و آينده به شب. 2. و چه دانا كرد ترا كه چيست آينده به شب؟ 3. ستاره روشن. 4. نيست هر [754] تنى مگر بر آن نگاهبانى. 5. پس نگردا مردم از چه آفريده شد. 6. آفريده شد از آبى جهنده. 7. بيرون آيد از ميان پشت و استخوانهاى سينه. 8. بدرستى كه او، بر بازگردانيدن او هراينه توانا. 9. روز [كه] آشكارا شود رازها. 10. پس نيست مرو را از نيرويى و نه يارىگرى. 11. سوگند به آسمان با باران. 12. و زمين با شكاف. 13. بدرستى كه اين هراينه گفتارى است جدا كننده. 14. و نيست اين هرگز بيهوده. 15. بدرستى كه ايشان بد مىسگالند بد سگاليدنى. 16. و مىسگالم سگاليدنى. 17. پس بپاى ناگروندگان را بپاى ايشان را پاييدن اندك. اعلى، مكّى، 19 آيه بسم اللّه الرّحمن الرّحيم 87/ 12- 1 1. به پاكى ياد كن نام پروردگارت را برتر. 2. آنى كه آفريد پس راست كرد. 3. و آنى كه اندازه كرد پس راه نمود. 4. و آن كه بيرون آورد چراگاه را. 5. پس گردانيد آن را خاشاكى سياه. 6. پس زود خوانا گردانيم ترا پس فراموش نكنى. 7. مگر آنچه خواست خداى، بدرستى كه او داند آشكارا و آنچه نهان شود. 8. و زود آسان گردانيم ترا راه آسانى را. 9. پس ياد كن اگر سود دارد پند. 10. زودا كه پند گيرد آن كه ترسد. 11. و به يكسو شود از آن، بدبختتر. 12. آن كه درآيد آتش بزرگتر.