ترجمه قرآن - دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 521

بسم اللّه الرّحمن الرّحيم 91/ 15- 1
1. سوگند به آفتاب و روشنى آن.
2. و ماه چون پى‌روى كند آن را.
3. و روز چون روشنى كند آن را.
4. و شب چون پوشد آن را و آسمان و آن كه برآورد آن را.
5. و زمين و آن كه گسترد آن را.
6. و تن و آن كه راست كرد آن را.
7. پس در دل انداخت آن را بدكارئ آن را و پرهيزكارى آن را.
8. بدرستى كه رست آن كه پاك كرد آن را.
9. و بدرستى كه نوميد شد آن كه خاك پوش كرد آن را.
10. به دروغ داشت [759] قبيله ثمود به گذشتن خويش از اندازه.
11. چون برانگيخته شد بدبخت‌تر آن.
12. پس گفت مر ايشان را فرستاده خداى: شتر ماده خداى را و آب خور آن.
13. پس به دروغ داشتند او را پس پى كردند آن را.
14. پس نيستى انداخت بر ايشان پروردگار ايشان به گناه ايشان، پس هموار كرد آن را.
15. و نمى‌ترسد از سر انجام آن.
ليل، مكّى، 21 آيه‌
بسم اللّه الرّحمن الرّحيم 92/ 12- 1
1. سوگند به شب چون بپوشد.
2. و روز چون روشن شود.
3. و آن كه آفريد نر را و ماده را.
4. بدرستى كه كوشش شما هراينه پراكنده است.
5. پس امّا آن كه داد و پرهيز كرد.
6. و راست گوى داشت به نيكوتر.
7. پس زود آسان كنيم او [را] آسانى را.
8. و امّا آن كه نداد و بى‌نياز شد.
9. و به دروغ داشت به نيكوتر.
10. پس زود آسان كنيم او را دشوارى را.
11. و نه بى‌نياز كند ازو خواسته او چون در افتد.
12. بدرستى كه بر ما هراينه راه نمودن.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 521

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست