نويسنده اين ترجمه- تفسير گذاشتن و پذيرفتن و برگرفتههاى اين دو واژه را گاه با نقطه ذال و گاه بىنقطه آورده است كه در متن همهجا آن كاربردها را با نقطه ضبط كرديم. واژههايى چون پاكيزهها و چشمهها و نهانكدهها در متن پاكيزهها، چشمها و نهانكدها آمده بود كه در متن چاپى، همان صورت نخستين را حفظ كرديم: پاكيزها/ پاكيزهها (بقره/ 57) چشمها/ چشمهها (بقره/ 60) چرب رودها/ چرب رودهها (انعام/ 146) خواستها/ خواستهها (انفال/ 36) نهانكدها/ نهانكدهها (توبه/ 56) شوريدها/ شوريدهها (يوسف/ 44) رودكدها/ رودكدهها (رعد/ 17) واژههايى كه به ه غير ملفوظ پايان مىگيرد، چه در حالت جمع و چه به هنگام پيوند با ى/ گى حاصل مصدر، حرف «ه» در آنها باقى مىماند: مردهگان (آل عمران/ 49، مائده/ 110، هود/ 67) دورويگان (نساء/ 88) افتادهگان (هود/ 67) روندگان (يوسف/ 10) فرستادگان (صافّات/ 139) آفريدهشدگان (بيّنه/ 7) دوشيزگى (رحمن/ 56) تازهگى (دهر/ 11، مطفّفين/ 24) گاه اين كاربردها را به شكل امروزين آن ضبط كرده است: فرستادگان (صافّات/ 123)