ترجمه قرآن - ترجمه قرآن( دهم هجرى) ترجمه لفظى- متون كهن

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ترجمه قرآن( دهم هجرى) ترجمه لفظى- متون كهن جلد : 1 صفحه : 6

2/ 53- 40
40. اى پسران فرزندان يعقوب عبد اللّه يا صفوة اللّه ياد كنيد نيكوداشت مرا آن كه نيكوداشت كردم بر شما و به سر بريد به پيمان من مرا تا به سر برم به پيمان شما را و از من پس ترسيد از من.
41. و گرويد به آنچه قرآن فرو آوردم باور دارنده مر آنچه را كه هست با شما چون توريت و مباشيد [8] نخستين ناگرونده بدان قرآن و مخريد و مگزينيد به نشانهاى سخنهاى من بهاى اندك و از من پس ترسيد از من.
42. و مياميزيد درست راست را به نادرست ناراست و مه پوشيد درست راست را و شما مى‌دانيد عقوبت كاتم حق را.
43. و به پاى داريد نماز را و دهيد پاكئ خواسته را و پشت خم دهيد نماز كنيد با پشت خم دهندگان نمازكنندگان.
44. ا مى‌فرماييد مردمان را به نيكى به صدقه يا به ايمان و فراموش مى‌كنيد تنهاى خويش و شما مى‌دانيد نامه توريت را ا پس خرد نداريد.
45. و يارى خواهيد به شكيبايى و نماز و بدرستى كه آن نماز يا استعانت هراينه گران دشوار است مگر بر آن ترسكاران.
46. آنانى كه گمان برند دانند كه ايشان بحقيقت بازرسندگان پروردگار خويش و بحقيقت كه ايشان به سوى او بازگردندگان‌اند.
47. اى پسران فرزندان يعقوب صفوة اللّه يا عبد اللّه ياد كنيد نيكوداشت مرا آن كه نيكوداشت كردم بر شما و اين را كه من بحقيقت افزونى دادم برگزيدم شما را بر جهانيان روزگار شما.
48. و ترسيد از روزى كه بى‌نياز نكند هيچ تنى از هيچ تنى هيچ چيزى را و پذيرفته نشود از آن تن هيچ خواهش كردنى و ستانده گرفته نشود از آن تن هيچ مانندى فدايى و نه ايشان يارى كرده شوند.
49. و ياد كنيد و چون كه رهانيديم شما را از كسان قوم فرعون مى‌رسانند چشانند شما را بدئ سختر [9] عذاب مى‌كشند گلو مى‌برند بسيارى پسران شما را و زنده مى‌گذارند زنان دختران شما را و هست در آنتان آزمايش نعمتى يا محنتى از پروردگار شما بزرگ.
50. و چون كه جدا كرديم شكافتيم به سبب شما آب دريا را پس رهانيديم شما را و به آب فرو برديم غرقه كرديم كسان قوم فرعون را و شما مى‌ديديد مى‌نگريد مى‌نگريديد نجات خويش و هلاك ايشان را.
51. و چون كه نويد داديم موسى را چهل شب شبانه‌روز باز پس فرا گرفتيد شما گوساله را به خدايى از پس رفتن او به كوه طور و شما ستمكاران‌ايد [1] بر تن خويش به پرستيدن گوساله.
52. بازپس درگذرانيديم از شما محونا ذنوبكم از پس آنت پرستيدن گوساله تا مگر شما سپاس دارى كنيد بر نعمت عفو.
53. و چون كه داديم موسى را نامه توريت را و جدا كردن ميان حق و باطل فرق بحر تا مگر شما راه يابيد به حق.

[1]. م: «ستمكاران‌اند»

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ترجمه قرآن( دهم هجرى) ترجمه لفظى- متون كهن جلد : 1 صفحه : 6

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست