3/ 200- 196 196. فريفته مكناد ترا گشتن آنانى كه نگرويدند در شهرها. 197. برخوردارى اندك، باز پس جاى پناه ايشان دوزخ و بد بسترى. 198. لكن آنانى كه ترسيدند پروردگار خويش، مر ايشان را بهشتهاى مىرود از زير آن جويها، جاويدان در آن روزى از نزد خداى. و آنچه هست نزد خداى بهتر است مر نيكوكاران. [92] 199. و بدرستى كه از خداوند نامه هراينه آنى كه گرود به خداى و آنچه فرو آورده شد به شما و آنچه فرو آورده شد به ايشان، ترسكاران مر خداى را نمىخرند به نشانهاى خداى بهاى اندك. اينان مر ايشان را مزد ايشان نزد پروردگار ايشان بدرستى كه خداى زود شمار. 200. اى آنانى گرويدند! شكيبايى كنيد و اسبان بنديد و ترسيد از خداى تا مگر شما رهيد و رسيد. نساء، مدنى، 176 آيه بسم اللّه الرّحمن الرّحيم 4/ 2- 1 1. اى مردمان! ترسيد از پروردگار خويش آنى كه آفريد شما را از تنى يكى و آفريد از آن جفت او را و پراكند ازيشان دو مردانى بسيار و زنانى، و ترسيد از خداى آنى كه در مىخواهيد به او و خويشيها بدرستى كه خداى هست بر شما نگهبان. 2. و دهيد بىپدران را خواستههاى ايشان را و مگيريد پليد را به پاك و مخوريد [93] خواستههاى ايشان را با [1] خواستههاى خويش، بدرستى كه آن بود بزه بزرگ. [1]. م: «تا»