ترجمه قرآن - دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 62

3/ 195- 188
188. مپندار آنانى را كه شاد مى‌شوند به آنچه كردند و دوست دارند كه ستوده شدند به آنچه نكردند پس مپندار ايشان را به جاى رستن از عذاب. و مر ايشان را عذابى دردناك.
189. و مر خدا را پادشاهئ آسمانها و زمين و خداى بر هر چيزى توانا.
190. بدرستى كه در آفريدن آسمانها و زمين و شد آمد شب و روز هراينه نشانها مر خداوندان خردها.
191. آنانى كه ياد مى‌كنند خداى را ايستادگان و نشسته‌گان و بر پهلوهاى ايشان و انديشه مى‌كنند در آفرينش آسمانها و زمين: پروردگار ما! نيافريدى اين را بيهوده پاكئ تو پس نگاه دار ما را از عذاب آتش.
192. پروردگار ما! بدرستى كه تو هر كه در آرى آتش پس رسوا كردى او را و نيست مر ستمكاران را از يارى گران.
193. پروردگار ما! بدرستى كه ما شنوديم آواز دهنده آواز همى‌داد براى گرويدن كه، گرويد به پروردگار خويش پس گرويديم. [91] پروردگار ما پس آمرز ما را گناهان ما را و بپوش از ما بديهاى ما را و جان ستان از ما با نيكوكاران.
194. پروردگار ما! و ده ما را آنچه نويد دادى ما را بر فرستادگانت و رسوا مكن ما را روز رستخيز، بدرستى كه تو ديگرگون نكنى نويد را.
195. پس پاسخ بكن [1] مر ايشان را پروردگار ايشان كه من نيست نكنم كار [2] كننده از شما، از مردينه يا زنينه، برخى شما از برخى. پس آنانى كه خان و مان گذاشتند و بيرون كرده شدند [3] از سراهاى خويش و رنجانيده شدند در راه من و كارزار كردند و كشته شدند، هراينه پوشم ازيشان بديهاى ايشان و هراينه در آرم ايشان را بهشتهاى همى‌رود از زير آن جويها، پاداشتى از نزد خداى و خداى نزد او نيكويى پاداشت.

[1]. م: «پاسخ مكن»
[2]. م: «كارا»
[3]. م: «شديد»

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 62

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست