4/ 168- 160 160. پس به ستم كردنى از آنانى كه جهود شدند. حرام كرديم بر ايشان خوشها را كه حلال كرده شده بود مر ايشان را و به گردانيدن ايشان از راه خداى بسيارى را. 161. و گرفتن ايشان ربا را و بدرستى كه بازداشته شدند ازو، و خوردن ايشان خواستههاى مردمان را به ناروا. و آماده كرديم مر ناگروندگان را ازيشان عذابى دردناك. 162. لكن استواران در دانش ازيشان و گروندگان مىگروند به آنچه فرو آورده شد به تو و آنچه فرو آورده شد از پيشت. و به پاى دارندگان نماز را و دهندگان حق درويشان را [125] و گروندگان به خداى و روز بازپسين اينان زود دهيم ايشان را مزدى بزرگ. 163. بدرستى كه ما پيغام كرديم به تو، چنانكه پيغام كرديم به نوح و پيغمبران از پس او و پيغام كرديم به ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و فرزندان يعقوب و عيسى و ايوب و يونس و هارون و سليمان و داديم داود را نوشته. 164. و فرستادگان بدرستى كه گفتيم ايشان را بر تو از پيش و فرستادگانى نگفتيم ايشان را بر تو. و سخن گفت خداى با موسى سخن گفتنى. 165. فرستادگانى مژده دهندگان و بيم كنندگان تا نباشد مر مردمان را بر خداى بهانه پس پيغمبران. و هست خداى بىهمتا درستكار. 166. لكن خداى گواهى مىدهد به آنچه فرود آورد به تو فرود آورد آن را به دانش خويش و فرشتگان گواهى مىدهند و بسنده خداى گواه. 167. بدرستى كه آنانى كه نگرويدند و بازگردانيد از راه خداى، بدرستى كه گمراه شدند گمراه شدنى دور. 168. بدرستى كه آنانى كه نگرويدند و ستم كردند، نبود خداى تا كه آمرزد ايشان را و ننمايد ايشان را راهى.