5/ 65- 59 59. بگوى اى خداوندان نامه! هيچ كينه داريد از ما مگر كه گرويديم به خداى و آنچه فرو آورده شد به ما و آنچه فرو آورده شد از پيش و كه بيشتر شما بيرون آيندگانند. 60. بگوى، هيچ آگاهانم شما را به بدترى از آنت؟ پاداشتى نزد خداى. هر كه دور كرد او را خداى و خشم گرفت برو و كرد ازيشان كپّيان و خوكان و پرستيد ديو را، اينان بدترند [142] جاى و گمراهترند از ميان راه. 61. و چون آيند شما را، گويند: گرويديم و هراينه در آمدند به ناگرويدگى و ايشان هراينه بيرون آمدند به آن، و خداى داناتر به آنچه بودند كه نهان مىداشتند. 62. و بينى بسيارى را ازيشان، مىشتابند در بزه و گذشتن از اندازه و خوردن ايشان حرام را، هراينه چه بدا آنچه بودند كه همىكردند. 63. چرا باز ندارد ايشان را خداييان و دانشمندان از گفتار ايشان گناه را و خوردن ايشان حرام را؟ هراينه چه بدا آنچه بودند كه همىكردند. 64. و گفت جهودان: يد خداى بسته، بسته باد دستهاى ايشان و دور كرده شدند به آنچه گفتند، نه كه دو يد او دو گسترده، هزينه كند چگونه كه خواهد و هراينه افزايد بسيارى را از ايشان آنچه فرو آورده شد. به تو از پروردگارت، گذشتنى از اندازه و ناگرويدنى، و افكنديم ميان ايشان دشمنى آشكار و دشمنى نهان تا روز رستخيز هرگاه كه برافروزند آتشى را براى جنگ، فرو نشاند آن را خداى، و مىشتابند در زمين تباهكارى و خداى دوست ندارد تباهكاران را. 65. و اگر كه خداوندان نامه گرويدندى و پرهيزيدندى، هراينه پوشيديمى [143] از ايشان بديهاى ايشان را و هراينه در آورديمى ايشان را بهشتهاى آسايش.