در حقيقت كسانى كه كفر ورزيدند، بر آنان يكسان است كه هشدارشان بدهى يا هشدارشان ندهى، ايمان نمىآورند. (6) خدا بر دلهاى آنان و بر گوششان مُهر نهاده، و بر چشمانشان پردهايست و عذاب بزرگى براى ايشان است. (7) و برخى از مردم كسانى هستند كه مىگويند:» به خدا و به روز بازپسين ايمان آوردهايم. «در حالى كه آنان مؤمن نيستند. (8) با خدا و كسانى كه ايمان آوردهاند، نيرنگ مىبازند، در حالى كه جز برخودشان نيرنگ نمىزنند و (با درك حسّى) متوجه نمىشوند. (9) در دلهاى آنان [نوعى] بيمارى است، و خدا بر بيمارى آنان افزوده، و به خاطر دروغگويىِ هميشگى آنان، عذاب دردناكى بر ايشان است. (10) و هنگامى كه به آنان گفته شود:» در زمين فساد مكنيد؛ «مىگويند:» ما فقط اصلاح گريم. « (11) آگاه باشيد كه آنان فقط فسادگرند و ليكن (با درك حسّى) متوجه نمىشوند. (12) و هنگامى كه به آنان گفته شود:» همانگونه كه مردم ايمان آورند [شما هم] ايمان آوريد. «مىگويند:» آيا همان گونه كه سبك سران ايمان آوردند، ايمان بياوريم؟! «آگاه باشيد كه فقط آنان سبك سرند و ليكن نمىدانند. (13) و هنگامى كه كسانى را كه ايمان آوردهاند ملاقات كنند، مىگويند:» ايمان آورديم. «و هنگامى كه با شيطان (صفت) هاى خود خلوت كنند، مىگويند:» در حقيقت ما با شماييم ما [آنان را] فقط ريشخند مىكنيم. « (14) خدا آنان را ريشخند مىكند، و آنان را در حالى كه در طغيانشان سرگردان مىشوند فرو مىگذارد. (15) آنان كسانى هستند كه» گمراهى «را با» راهنمايى «مبادله كردند، پس داد و ستدشان سودى نكرد و ره يافته نبودند. (16)