مثال آنان همانند مثال كسانى است كه آتشى افروختند و هنگامى كه (آتش) پيرامونشان را روشن ساخت، خدا نورشان را برد، و در تاريكىها رهايشان كرد در حالى كه نمىبينند. (17) [آنان] ناشنوا، گنگ [و] نابينايند و آنان (از راه خطا) باز نمىگردند. (18) يا همچون (گرفتاران در) رگبارى از آسمان كه در آن تاريكىها و رعد و برق است؛ بر اثر (صداى) آذرخشها از بيم مرگ، انگشتانشان را در گوشهاى خود مىگذارند و خدا بر كافران احاطه دارد. (19) نزديك است كه برق، چشمانشان را بگيرد؛ هر گاه كه بر آنان روشنى بخشد، در آن گام زنند؛ و هنگامى كه بر آنان تاريك شود، مىايستند. و اگر (بر فرض) خدا مىخواست، حتماً گوش آنان و چشمهايشان را [از بين] مىبرد، [چرا] كه خدا بر هر چيز تواناست. (20) اى مردم! پروردگارتان را پرستش كنيد، كسى كه شما و كسانى را كه پيش از شما بودند آفريد، تا شايد شما [خودتان را] حفظ كنيد. (21) (همان) كسى كه زمين را بسترى و آسمان را بنايى براى شما قرار داد و از آسمان آبى فرو فرستاد، و بوسيله آن از محصولات رزقى براى شما بيرون آورد، پس براى خدا همانندهايى (معبودگونه) قرار ندهيد، در حالى كه شما مىدانيد. (22) و اگر از آنچه كه بر بنده خود (پيامبر) فرو فرستاديم در ترديد هستيد، پس اگر راست گوييد سورهاى از همانندش بياوريد، و گواهانتان را كه جز خدايند، فرا خوانيد. (23) و اگر (چنين) نكرديد- و (هرگز) نخواهيد كرد- پس [خود را] از آتشى حفظ كنيد كه هيزم آن مردم و سنگهاست در حالى كه براى كافران آماده شده است. (24)