ترجمه قرآن - رضايى اصفهانى، محمد على و همكاران

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : رضايى اصفهانى، محمد على و همكاران جلد : 1 صفحه : 572

72- سورة الجن‌
به نام خداى گسترده مهرِ مهرورز
بگو: به سوى من وحى شده است كه نفراتى از جن (به سخنانم) گوش فرا داده‌اند، و گفتند:» كه ما (قرآن) خواندنى شگفتى شنيديم. (1)
كه به سوى هدايت رهنمون مى‌شود، پس بدان ايمان آورديم و هيچ كس را شريك پروردگارمان قرار نمى‌دهيم، (2)
و اينكه عظمت پروردگار ما والاتر است، در حالى كه هيچ همنشين و فرزندى برنگزيده است، (3)
و اينكه سبك سر (قوم) ما همواره به خدا گزاف نسبت مى‌دهد. (4)
و اينكه ما گمان مى‌كرديم كه انسان و جن بر خدا دروغ نمى‌بندند. (5)
و اينكه همواره مردانى از انسان (ها) به مردانى از جن پناه مى‌بردند، و [لى‌] بر پوشش (گناه) آنان بيفزودند، (6)
و اينكه آنان گمان مى‌كردند- همان گونه كه شما گمان مى‌كرديد- كه خدا هيچ كس را بر نمى‌انگيزد. (7)
و اينكه ما آسمان را لمس كرديم (و جستجو نموديم) و آن را پُر از پاسداران سخت (نيرومند) و شهاب‌ها يافتيم، (8)
و اينكه ما در آن (آسمان) در محل هايى براى شنيدن (اسرار) همواره مى‌نشستيم، و [لى‌] هر كس اكنون گوش فرا دهد براى (خود) ش شهابى كمين كرده مى‌يابد، (9)
و اينكه ما نمى‌دانيم آيا در مورد كسانى كه در زمينند بدى خواسته شده است، يا پروردگارشان براى آنان هدايت را خواسته است؟! (10)
و اينكه ما در ميانمان (افرادى) شايسته‌اند و از ميان ما (افرادى) غير آنند، (ما داراى) روش‌هاى گوناگون هستيم. (11)
و اينكه ما يقين داشتيم كه عاجز كننده خدا در زمين نيستيم، و با گريختن (خود) او را عاجز نمى‌كنيم، (12)
و اينكه ما هنگامى كه رهنمود (قرآن) را شنيديم به آن ايمان آورديم؛ و هر كس به پروردگارش ايمان آورد، پس نه از كاستن (پاداش) مى‌ترسد، و نه از پوشش (عذاب)، (13)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : رضايى اصفهانى، محمد على و همكاران جلد : 1 صفحه : 572

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست