هرگز چنين نيست قطعاً نامه (اعمال) بدكاران در زندان (دوزخ) است. (7) و چه چيز تو را آگاه كرد كه زندان (دوزخ) چيست؟! (8) (آن) نامهاى است كه نوشته شده است. (9) در آن روز واى بر تكذيب كنندگان! (10) (همان) كسانى كه روز جزا را دروغ مىانگارند. (11) در حالى كه جز، هر تجاوزكار گنه پيشه آن را تكذيب نمىكند. (12) هنگامى كه آيات ما بر او خوانده مىشود، مىگويد: « (اينها) افسانههاى پيشينيان است.» (13) هرگز چنين نيست، بلكه آنچه را همواره بدست مىآوردند بر دلهايشان (غلبه كرده) و زنگار گرفته است. (14) هرگز چنين نيست قطعاً در آن روز آنان از (ملاقات) پروردگارشان منع شدهاند. (15) سپس قطعاً آنان وارد دوزخ مىشوند (و مىسوزند)! (16) سپس (به آنان) گفته مىشود: «اين چيزى است كه همواره آن را دروغ مىانگاشتيد!» (17) هرگز چنين نيست قطعاً نامه (اعمال) نيكان در مراتب عالى است. (18) و چه چيز تو را آگاه كرد كه مراتب عالى چيست؟! (19) (آن) نامهاى است كه نوشته شده است، (20) [و] مقربان آن را گواهى مىدهند. (21) قطعاً نيكان در نعمتى فراوانند. (22) در حالى كه بر تختها (تكيه زده و) مىنگرند. (23) در چهرههايشان شادابىِ فراوانىِ نعمت را مىشناسى. (24) از شراب خالص مُهر نهاده شده نوشانده مىشوند. (25) مُهر آن مُشك است؛ و در مورد اين (شرابها) پس مشتاقان بايد (بزرگوارانه بر يكديگر پيشى گيرند و) اشتياق ورزند. (26) و آميزهاش از شراب برتر (چشمه بهشتى) است، (27) چشمه سارى كه مقربان از آن مىنوشند. (28) در واقع كسانى كه خلافكارى كردند همواره به كسانى كه ايمان آوردند مىخنديدند، (29) و هنگامى كه بر آنان مىگذشتند، با اشاره ريشخند مىكردند. (30) و هنگامى كه به سوى خانوادهشان باز مىگشتند شادمانه بر مىگشتند، (31) و هنگامى كه آنان را مىديدند مىگفتند: «قطعاً اينان گمراهانند.» (32) در حالى كه بر آنان نگاهبانانى فرستاده نشده بود. (33) پس امروز كسانى كه ايمان آوردند به كافران مىخندند، (34)