7/ 197 و آنان كه مىخوانيد ايشان را بجز خدا نمىتوانند يارى دادن شما را و نه خود را يارى مىدهند (197) 7/ 198 و اگر دعوت كنيد ايشان را بسوى راه هدايت نه شنوند سخن شما را و اى بيننده مىبينى بتان را كه مىنگرند بسوى تو و حال آنكه ايشان هيچ نمىبينند (198) 7/ 199 لازم گير درگذر را و بفرما بكار پسنديده و اعراض كن از نادانان (199) 7/ 200 و اگر دغدغه كند ترا از جانب شيطان خطر پس پناه طلب كن از خدا هر آئينه او شنوا داناست (200) 7/ 201 هر آئينه متقيان چون برسد ايشان را وسوسه از شيطان ياد مىكنند خدا را پس ناگهان ايشان بينا مىشوند (201)