7/ 202 و برادران كافران مىكشند ايشان را در گمراهى و هرگز بازنمىايستند (202) 7/ 203 و يا محمد ص چون نمىآرى نزديك ايشان آيتى مىگويند چرا از طرف خود انشا نمىكنى او را بگو جزين نيست كه پيروى مىكنم آنچه فرودآورده شده است بسوى من از پروردگار من اين قرآن نشانهاست آمده از پروردگار شما و هدايت و بخشايش است مرقوم مؤمنان را (203) 7/ 204 و چون خوانده شود قرآن پس گوش نهيد بسوى آن و خاموش باشيد تا مهربانى كرده شود بر شما (204) 7/ 205 و ياد كن پروردگار خود را در ضمير خود بزارى و ترسكارى و ياد كن پروردگار خود را بكلام پستتر از بلندآوازى بامداد و شبانگاه و مباش از غافلان (205)