17/ 22 مقرر مكن با خدا معبود ديگر را آنگاه بنشينى نكوهيده بىيار مانده (22) 17/ 23 و حكم كرد پروردگار تو كه عبادت مكنيد مگر خودش را و بكنيد با پدر و مادر نيكوكارى اگر برسد نزديك تو بكلال سالى يكى از ايشان يا هر دو پس مگو ايشان را اف و بانگ مزن بر ايشان و بگو به ايشان سخن نيكو (23) 17/ 24 و پست كن براى ايشان بازوى تواضع را از جهت مهربانى و بگو اى پروردگار من به بخشا بر ايشان چنانكه پرورش كردند مرا در خوردسالى (24) 17/ 25 پروردگار شما داناترست- به آنچه در ضمير شماست اگر باشيد شايسته پس هر آئينه وى هست رجوعكنندگان را آمرزنده (25)