2/ 202 اين گروه ايشان را است بهره از ثواب آنچه بعمل آوردند يعنى از ثواب آخرت و خدا زود كننده حساب است (202) 2/ 203 و ياد كنيد خدا را در چند روز شمرده شده يعنى ايام منى پس كسى كه شتاب كوچ بكند در دو روز يعنى از راه منى پس گناه نيست بر وى و آنكه دير ماند پس گناه نيست بر وى مر آن را كه پرهيزگارى كند و بترسيد از خدا و بدانيد كه شما بسوى وى برانگيخته خواهيد شد (203) 2/ 204 و از مردمان كسى هست كه بشگفت مىآرد ترا سخن او در باب زندگانى دنيا و گواه مىآرد خدا را بر آنچه در دل وى است حال آنكه او سختترين ستيزندگان است (204) 2/ 205 و چون رياست پيدا كند بشتابد در زمين تا تباهى كند در آنجا و نابود سازد زراعت و مواشى را و خدا دوست ندارد تباهكارى را (205)