2/ 206 و چون گفته شود او را حذر كن از خدا حمل كندش تكبر بر گناه پس كفايتكننده وى دوزخ است و هر آئينه وى بد جائيست (206) 2/ 207 و از مردمان كسى است كه مىفروشد خويش را براى طلب رضامندى خدا و خدا مهربان است بر بندگان (207) 2/ 208 اى كسانى كه ايمان آورديد درآييد باسلام همه يكجا يعنى در اصول مختلف مشويد و پيروى مكنيد گامهاى شيطان را هر آئينه او شما را دشمن آشكار است (208) 2/ 209 پس اگر به لغزيديد بعد ازان كه آمد بشما سخنان روشن پس بدانيد كه خدا غالب داناست (209) 2/ 210 آيا انتظار نمىكنند اهل عصيان مگر آن را كه بيايد به ايشان خدا يعنى بيايد عذاب او در سايبانها از ابر و بيايند فرشتگان و به انجام رسانيده شود كار و بسوى خدا بازگردانيده مىشوند كارها (210)