18/ 40 پس شايد كه پروردگار من بدهد مرا بهتر از بوستان تو و شايد كه فرستد بر بوستان تو عذابى از آسمان پس گردد زمين بىگياه لغزاننده پاى (40) 18/ 41 يا شود آب او فرورفته پس نتوانى آن را جستن (41) 18/ 42 و به عقوبت احاطه كرده شده ميوههاى او پس بامداد كرد مىماليد دو دست خود را به حسرت بر آنچه خرج كرد در عمارت آن و آن افتاده بود بر سقفهاى خود و مىگفت اى كاش شريك مقرر نكردمى با پروردگار خود هيچكس را (42) 18/ 43 و نبود او را هيچ جماعتى كه يارى دهندش بجز خدا و نبود انتقامگيرنده (43) 18/ 44 اينجا ثابت كه كارسازى خدا هميشهباشنده است وى بهتر است از روى ثواب دادن و وى بهتر است از روى جزا دادن (44)