2/ 237 و اگر طلاق دادهايد زنان را پيش از آنكه دست رسانيد به ايشان و معين كردهايست براى ايشان مقدارى پس لازم است نيمه آنچه معين كرديد مگر آنكه به بخشند زنان يا در گذارد كسى كه بدست اوست عقد نكاح يعنى زوج حق خود گذاشته تمام دهد و آنكه درگذاريد نزديكتر است به پرهيزگارى و فراموش مكنيد احسان كردن در ميان خويش هر آئينه خدا به آنچه مىكنيد بيناست (237) 2/ 238 تقيد كنيد بر همه نمازها و بر نماز ميانه يعنى خصوصا بر نماز عصر و بايستيد براى خدا فرمانبردار شده (238)