نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 102
148. بانگ برداشتن به بد گويى را خدا دوست نمىدارد، مگر از كسى كه بر وى ستم رفته؛ و خداست شنواى دانا. 149. اگر نيكى را آشكار كرده يا نهانش داريد، يا از لغزشى درگذريد، بىگمان خدا بخشايندهاى است توانا. 150. كسانى كه به خدا و پيامبرانش كفر مىورزند، و مىخواهند ميان خدا و پيامبرانش جدايى اندازند، و مىگويند: برخى را پذيرفته و برخى را انكار مىكنيم، و برآنند كه ميان اين و آن برگزينند راهى را؛ 151. اينان بى گمان همان كافرانند، و ما عذابى خفّتزا آماده كردهايم براى كافرها. 152. و كسانى كه به خدا و پيامبرانش گرويده، و ميان هيچ يك از آنان جدايى نيفكنند به زودى خدا پاداششان را عطا كند؛ و آمرزگار مهربان است خدا. 153. اهل كتاب از تو مىخواهند از آسمان كتابى برايشان [به يكباره] فرود آرى. اينان از موسى بزرگتر از اين را خواسته و گفتند: «خدا را به ما آشكارا نشان بده» آنگاه به خاطر ستمكاريشان آنان را تندر فرو گرفت، سپس با آن همه دلايل روشن كه برايشان آمد، گوساله را پرستيدند؛ و ما از آن همه چشم پوشيديم، و برهانى آشكار عطا كرديم به موسى. 154. و [كوهِ] طور را براى گرفتن پيمانشان، بر سرشان برافراشتيم، و به آنان گفتيم: از دروازه فروتنانه درآييد؛ و به آنان گفتيم حرمت شنبه را نگه داريد، و گرفتيم پيمانى استوار از آنها.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 102