نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 127
114. عيسى پسر مريم گفت: اى خدا، پروردگار ما، از آسمان خوانى براى ما فروگستر كه براى نسلِ امروز و فرداىِ ما از سوى تو عيدى و علامتى باشد؛ و روزيمان ده كه تو از بهترين كسانى هستى كه روزى بخشند. 115. خدا فرمود: اينك آن را بر شما فرود آوردم؛ ولى هر يك از شما كه از اين پس كافر گردد، كيفرش خواهم كرد، كيفرى كه هيچ يك از جهانيان را آنگونه كيفر نكردهام، بىترديد. 116. و آنگاه را [به ياد آور] كه خدا فرمود: اى عيسى بن مريم، آيا تو به مردم گفتى: من و مادرم را دو معبود به جاى خدا گيريد؟! گفت: تو پاك و منزّهى، مرا نشايد كه آنچه مرا نسزد گويم. اگر گفتهبودم بىگمان تو آگاه بدان بودى. آنچه را در ضمير من است تو مىدانى؛ و آنچه را در ذات توست من نمىدانم؛ بىگمان تو خود دانايى بدانچه از ديدهها نهان گرديد. 117. من به آنان نگفتم مگر آنچه به من امر فرمودى؛ [گفتم] كه: خدا، پروردگار من و پروردگار خويش را بپرستيد؛ و تا در ميانشان بودم گواهشان بودم؛ و چون مرا بردى، تو خود نگاهبانشان بودى؛ و تو بر هر چيز گواهى، بىترديد. 118. اگر عذابشان كنى، آنان بندگان تواند؛ و اگر بيامرزيشان، بىگمان تويى خود آن استواركار پيروزمند. 119. خدا فرمود: اين روزى است كه راستگويان را راستگوييشان سود مىبخشد. آنان را باغهايى است كه از فرودستِ آن جويباران جارى است، جاودانه در آن مانند؛ خدا از آنان خشنود است و آنان از خدا خشنود. اين است آن رستگارى ارزشمند. 120. فرمانروايى آسمانها و زمين و آنچه در آنهاست از آنِ خداوند است؛ و اوست بر هر كارى توانمند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 127