نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 130
19. بگو: برترين گواهى، گواهى كيست؟ بگو: خدايى كه گواه ميان من و شماست. و اين قرآن به من وحى شده، تا شما و هر كه اين پيام به او مىرسد را، بيم بدان دهم؛ به راستى آيا شما گواهى مىدهيد كه با خدا خدايان ديگرى هستند؟ بگو: من گواهى نمىدهم. بگو: او تنها معبودى يگانه است، و من بيزارم از آنچه همتاى وى دانيد. 20. كسانى كه به آنان كتاب دادهايم، مىشناسندش، همان گونه كه فرزندانشان را مىشناسند. و اين خودباختگانند كه نمىگروند. 21. كيست ستمكارتر از آنكه بر خدا دروغى بندد، يا اينكه آيههايش را دروغ انگارد؟ راستى كه ستمكاران رستگار نمىگردند. 22. روزى كه همه آنان را گرد آوريم، آنگاه به مشركان گوييم: خدايانتان كه مىپنداشتهايد كجا هستند. 23. آنگاه آزمونشان جز اين نيست كه گويند: ما مشرك نبودهايم، به خدا، پروردگارمان سوگند! 24. بنگر كه چگونه به خود دروغ مىگويند، و از دستشان برفت آنچه به دروغ مىگفتند. 25. از ايشان برخى به گفتههايت گوش مىدهند، و ما بر دلهايشان پرده كشيدهايم كه نمىفهمند؛ و در گوشهايشان سنگينى است؛ و اگر تمام نشانهها را بينند، بدان نمىگروند؛ تا آنجا كه چون به نزد تو آيند، تا با تو بستيزند، كافران گويند: اين جز افسانههايى نيست كه پيشينيان گفتند. 26. آنان ديگران را از آن باز مىدارند، و خود [نيز] از آن باز مىمانند، و جز خود را به تباهى نمىبرند و نمىفهمند. 27. اى كاش [كافران را] آنگاه كه بر آتش نگاهشان داشتهاند مىديدى، كه مىگويند: اى كاش باز [به دنيا] برده مىشديم، و آيات پروردگارمان را انكار نمىكرديم، و از آنان بوديم كه مىگروند!
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 130