نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 168
144. فرمود: اى موسى! من تو را با پيامها و سخن گفتنم [با تو] بر مردم برگزيدم؛ پس آنچه را به تو دادم بگير، و از آنان باش كه سپاسگزارند. 145. و براى او در لوحها [تورات] در هر موردى پندى، و براى هر چيزى بيانى نگاشتيم؛ اكنون آن را با تمام توان برگير، و قومت را فرمان ده كه بهترينِ آن را فرا گيرند، به زودى به شما مىنمايانم سراى كسانى را كه تبهكارند. 146. به زودى كسانى را كه در اين سرزمين تكبّر مىورزند، از نشانههاى خود روگردان مىسازم؛ آنها اگر هر نشانهاى را بينند، بدان نمىگروند؛ و اگر راه هدايت را بينند آن را در پيش نمىگيرند؛ و اگر كژراهه را بينند در آن گام مىنهند؛ اين از آن روست كه آنان آيههاى ما را دروغ دانسته و از آن بى خبر بودند. 147. كسانى كه آيههاى ما و ديدار آخرت را دروغ دانستند، كارهايشان تباه گرديده؛ آيا اينان جز در برابر كردارشان جزا يابند؟ 148. قوم موسى در نبود او با زيورهايشان پيكر گوسالهاى ساختند كه بانگى داشت. آيا نديدند كه آن [گوساله] با آنان سخن نمىگويد، و راهى را به ايشان نمىنماياند؟ آن را [به پرستش] گرفتند، و ستمگر بودند. 149. و چون سقوط خود را به دست خود ديدند، و دانستند كه به كژ راهه رفتهاند؛ گفتند: اگر پروردگار ما بر ما ترحّمى نكند، و ما را نبخشايد، بىترديد از كسانى خواهيم بود كه زيانكارند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 168