نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 182
41. بدانيد هر گونه غنيمتى كه به دست آريد، يك پنجم آن از آنِ خدا و از آنِ پيامبر و ازآنِ خويشاوندان [او] و يتيمان و بينوايان و در راه ماندگان است، اگر به خدا و آنچه بر بنده خود در روز جدايى- روزى كه آن دو گروه با هم روبرو مىشدند- فرو فرستاديم، باورمنديد. و خداست بر هر چيزى (كارى) توانمند. 42. آنگاه كه شما بر دامنه نزديكتر بوديد و آنان بر دامنه دورتر بودند، و كاروان فروتر از شما بود، و اگر با يكديگر وعده گذاشته بوديد، بىگمان در وعده گاه اختلاف مىكرديد، ولى بايد خدا كارِ انجام شدنى را تحقق بخشد، تا هر كه بايد تباه شود، دانسته تباه شود؛ و هركه بايد زنده بماند، دانسته زنده بماند و همواره شنوايى داناست خداوند. 43. آنگاه كه خدا در خوابت به تو اندك مىنمودشان؛ و اگر به تو بسيار مىنمودشان بى گمان سست مىشديد، و در كار [جنگ] كشمكش مىكرديد؛ ولى خدا شما را به سلامت داشت، او بى گمان داناست بدانچه سينهها در درون دارند. 44. و آنگاه كه با هم روبرو شديد، آنان را در ديدگانتان اندك، و شما را در ديدگانشان اندك وانمود، تا خدا كارى را كه انجام شدنى بود به انجام برد، و كارها باز گردانيده مىشود سوى خداوند. 45. اى مؤمنان! چون با گروهى [از دشمن] روبرو شديد پايدارى ورزيد، و خدا را به ياد آريد، باشد كه رستگار شويد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 182