نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 217
71. و سرگذشتِ نوح را بر آنان بخوان، آنگاه كه به قومش گفت: هموطنانم! اگر ماندنم [در ميان شما] و اندرز دادنم به آيات خدا، بر شما گرانبار است، [بدانيد كه] من بر خدا توكل نمودهام. شما در كارتان با خدايانتان همداستان شويد، و در كارتان هيچ اندوه مخوريد، آنگاه بر من هجوم آريد و مهلتم مدهيد. 72. اگر روى گردانديد، من از شما مزدى نمىخواهم. مزدِ من تنها با خداوند است. و مأمورم از كسانى باشم كه گردن نهادهاند. 73. پس دروغزنش خواندند، و ما او و كسانى را كه در كشتى همراه وى بودند نجات بخشيديم، و آنان را جانشينِ [گذشتگان] ساختم. و كسانى كه نشانههامان را دروغ انگاشتند غرقشان كرديم. پس، بنگر كه چگونه بود فرجام كسانى كه بيم داده شدند. 74. آنگاه پس از او، پيامبرانى را به سوى قومشان فرستاديم، و آنان برايشان دلايلى آشكار آوردند، ولى آنان بر آن نبودند كه بدانچه آن را از پيش دروغين خوانده بودند گروند. ما اين گونه مهر مىنهيم بر دلهاى كسانى كه تجاوزكارند. 75. آنگاه پس از آنان، موسى و هارون را با نشانههاى خود، به سوى فرعون و اطرافيانش فرستاديم؛ ولى آنان گردن كشيدند و مردمان گنه پيشهاى بودند. 76. و چون از جانبِ ما حق به سويشان آمد، گفتند: اين جادويى است آشكار، بىترديد. 77. موسى گفت: آيا اين سخن را درباره حقى كه براى شما آمده مىگوييد؟ آيا اين جادو است؟ و جادوگران رستگار نمىگردند. 78. گفتند: آيا آمدهاى تا ما را از آنچه پدرانمان را بر آن يافتهايم بگردانى، و بزرگى در اين سرزمين براى شما دو تن باشد؟ ما از كسانى نيستيم كه به شما مىگروند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 217