نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 228
54. ما چيزى جز اين نمىگوييم كه برخى از خدايانمان به تو گزندى رساندهاند. گفت: من خدا را گواه مىگيرم، و گواه باشيد كه من بيزارم از آنچه از سوى شما به خدايى گرفته شده. 55. پس، همگى در كارم نيرنگ زنيد، و كارم را تمام كنيد، به يكباره. 56. به راستى من به خدا، پروردگارم و پروردگارِ شما توكل كردم. هيچ جنبندهاى نيست مگر اينكه مهارش به دست اوست، همانا پروردگارم بر راهى راست است، همواره. 57. پس اگر روى گردانيد، من به يقين رسالتى را كه مأمور به ابلاغ آن بودم رسانيدم، و پروردگارم مردمى ديگر را جانشين شما سازد، و به او هيچ زيانى نمىزنيد. بىگمان پروردگارم هر چيزى راست نگاهدارنده. 58. چون فرمانِ ما آمد، هود و گروندگانِ همراهش را به رحمتِ خود نجات بخشيديم، و آنان را رهانيديم از عذابى درهم تنيده. 59. اين عاديان بودند كه آياتِ پروردگارشان را دروغين خواندند، و با پيامبرانش مخالفت كردند، و اطاعت كردند از فرمانِ هر گردنكشِ ستيهنده. 60. سرانجام در اين دنيا و در روز رستاخيز، نفرين بدرقه راهشان گرديد. هشدار كه عاديان به پروردگارشان كفر ورزيدند. هان، مرگ بر عاديان، قوم هودِ [تباه گرديده]. 61. و به سوى ثمود برادرشان صالح را فرستاديم. گفت: هموطنانم! خدا را كه شما را خدايى به جز او نيست بپرستيد. او شما را از زمين پديد آورد، و شما را در آن زندگى بخشيد. پس، آمرزش از او خواهيد، آنگاه به درگاهش توبه بريد، كه پروردگارم نزديك است و پذيرنده. 62. گفتند: اى صالح! تو پيش از اين مايه اميد ما بودى. آيا ما را از پرستشِ آنچه پدرانمان مىپرستيدند باز مىدارى؟ بىگمان در آنچه ما را بدان فرا مىخوانى در ترديديم همواره.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : صلواتى، محمود جلد : 1 صفحه : 228